Przygody Dzielnego Wojaka Szwejka

\"Szwejk Michnów pomyślany jest jako komedia, ta szczególna, w której bohater broni się swą maską przed brutalnością świata. Adaptator wymyślił zakończenie nieskończonej powieści, w której bohater pozornie ginie, ale zmartwychwstaje. Sarkazm i gorycz uświadamia ponadczasowość szwejkizmu. Wiele w tym spektaklu kantorowskiego klimatu, czemu trudno się dziwić ze względu na osobę Stanisława Michno.Duchowy patron Leszek Mazan, po zakończeniu premierowego spektaklu szczególnie chwalił dobór tekstów, którymi posłużył się inscenizator. Przyznał, że przeżył zaskoczenie interpretacją postaci Szwejka w wykonaniu juniora Michny. On gra mimicznie, cierpi, przeżywa lęki. jak wiadomo z literackiego pierwowzoru Szwejk miał zawsze uśmiechniętą twarz, bez wyrazu, która nie pozwalała dociec, czy bał się wojny, śmierci... Cóż, widać nadszedł czas uzewnętrzniani emocji, choć, by przetrwać, bezpieczniej w każdym czasie mieć uśmiechnięte oblicze idioty.\" - Echo Krakowa (1998)