Wczorajsze Jutra

"WCZORAJSZE JUTRA" to tytuł projektu, w ramach którego odbędzie się prezentacja dwóch spektakli tańca: "Przed jutrem" w choreografii Marleny Bełdzikowskiej  oraz "Czekając trawnika" w choreografii Anny Piotrowskiej. Myślą przewodnią projektu pt.: "Wczorajsze jutra - program spektakli tańca"  jest spotkanie. Spotkanie twórców i wykonawców spektakli tanecznych na scenach teatrów dramatycznych. Spotkanie dwóch dziedzin sztuki: teatru i tańca.

C Z E K A J Ą C  T R A W N I K A
koncepcja, reżyseria: Anna Piotrowska
Spektakl "Czekając trawnika" powstał w czerwcu 2013 r. w Warszawie.
Czekanie na deszcz, czekanie na trawę, na podmuch, który przeniesie moje życie w coś, co się nazywa codziennością. Codziennie przychodzę i codziennie patrzę jak rośnie duma mego serca. MOJA TRAWA.  Jak podzielić jeden deszcz na trzy trawy? Jak próbować? Jak próbować osiągnąć swój cel? Satysfakcja gwarantowana w czasach bezrobocia. Integracja starego budownictwa z nowym wymiarem architektury współcześnie przylegającej do betonowego niezrozumienia i zafascynowanej pieśni gołębia zakopanego w moim ogródku na mojej trawie. Donikąd się nie spieszę, w czasie trwam, z czasem nie biegam. Ja tutaj stoję i czekam. Bez fajerwerków, bez gwałtownych zmian.

PRZED JUTREM
bełdzikowska & straburzyński & sidor
reżyseria i choreografia: Marlena Bełdzikowska
Zanim pójdę, obejrzę się raz jeszcze, raz jeszcze spojrzę na to co było. I zachowam w sercu. Wspomnienia to jedna z najcenniejszych rzeczy jakie człowiek posiada. To one pozwalają nam zachować pamięć o tym co było. Dzięki wspomnieniom możemy przywołać te same odczucia i emocje, które odczuwaliśmy kiedyś w wspominanej sytuacji. Dzięki wspomnieniom zwykłe przedmioty dnia codziennego mogą stać się mostem do przeszłości. Co chwilę coś mija i nie wraca. Czas płynie nieubłaganie i bez przerwy. Chwila mija, ale nadal pozostaje coś, co nas urzekło, zachwyciło, co wraca do nas we wspomnieniach. Wspominamy sprawy poważne i niełatwe takie jak śmierć, choroby, rozstania. Wspominamy sprawy radosne i wspaniałe takie jak miłość, przyjaźń, sukcesy. Nasze wspomnienia niosą ze sobą różne emocje: radość, smutek, żal, rozczarowanie.  Pozwalają nam przeżywać szczęśliwe wydarzenia niezliczoną ilość razy. Bywa jednak, że zatapiamy się w te trudne wydarzenia, które minęły, i z którymi nie możemy się uporać i pogodzić. Wspomnienia mogą nas zatrzymać, ale mogą też dać nam siłę. To od nas zależy czy utkniemy w miejscu pogrążeni w smutku, czy też weźmiemy z nich to co najlepsze, najpiękniejsze i wyruszymy w drogę dalej, zachowując przeszłość w sercu. Strata, której nie raz w życiu doświadczamy, jest czymś dla nas bolesnym. Jest to jednak zawsze tylko przejściowy etap w naszym życiu. Dzięki takim doświadczeniom stajemy się silniejsi. Tak na prawdę niczego i nikogo nie tracimy. Bliskie nam osoby pozostają zawsze blisko nas. Pozostają w naszych wspomnieniach i w naszych sercach.

Spektakle współorganizowane przez Instytut Muzyki i Tańca w ramach Programu Scena dla tańca 2019.