Baba Dziwo

W państwie Prawia panuje ustrój idealny. Gospodarka rozwija się dzięki ochotniczej pracy obywateli, bez zapożyczeń i długów u kapitalistycznych mocarstw Zachodu czy Wschodu. Rodzina odzyskała należne jej w społeczeństwie miejsce - a wszystko dzięki wprowadzeniu podatku od bezdzietności i sprawnemu działaniu Urzędu od Spraw Rodzinnych. Mężczyźni biją kolejne rekordy sportowe, dokonują wielkich odkryć, wprowadzają zupełnie nowy, lepszy ład, z kolei kobiety… realizują się w macierzyństwie. I w kuchni. Przede wszystkim w kuchni.

"Wiesz co jest w tym wszystkim najgorsze?" - pyta jedna z bohaterek dramatu. - "To, że u szczytu zabrano się na serio do prywatnego życia obywateli. Do małżeństw się wtrącają i do tego… i do owego…"

Podczas, gdy wiele tekstów modernistycznych straciło na żywotności, dramat Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej zaskakuje aktualnością wątków i motywów. "Baba Dziwo" to utwór skrajnie nowoczesny - zarówno pod kątem humoru (mamy przecież do czynienia z tragikomedią), jak i demokratycznego i feministycznego wydźwięku. Treści zdiagnozowane przez autorkę ponad 80 lat temu, stają się szczególnie naglące w czasach, gdy środowiska rządzące coraz silniej ingerują w społeczną, ale również indywidualną wolność jednostki - a w szczególności kobiety.