Wiadomości ze świata muzyki i filmu

Na podwójny album trafi 18 kompozycji. Ezra Koenig zapowiedział, że przed premierą do fanów trafi sześć kompozycji w trzech terminach po dwie. Pierwszy zrzut nastąpi w przyszłym tygodniu. Lider Vampire Weekend zdradził też inicjały tytułu płyty. Brzmią one "FOTB", czyli wcześniej podawany tytuł "Mitsubishi Macchiato" nie jest prawdziwy. Z kolei inicjały singli, które będą publikowane przez trzy miesiące wyglądają następująco: 1. hh/2021, 2. s/bb oraz 3. tl/uw. Nowe wydawnictwo kapeli będzie pierwszym od czasu "Modern Vampires of the City" z maja 2013 roku. Kapela od tego czasu przeszła pewne zmiany. W 2016 roku z grupy odszedł jeden z założycieli Rostam Batmanglij. Ostatnio grupa wróciła do koncertów w składzie Ezra Koenig (frontman), Chris Thompson (perkusja) i Chris Baio (bas). Z kapelą grają też nowi muzycy Greta Morgan oraz Brian Robert Jones. Dorobek indierockowej formacji Vampire Weekend zamyka album "Modern Vampires of the City" z maja 2013 roku. Vampire Weekend zagrają w tym roku na festiwalu Open'er. Wyświetl ten post na Instagramie. To the fans:⁣ I know that 5-6 years is considered a long time between records. Personally, I think it’s a dignified pace befitting a band that’s already placed three albums in stores but everyone has their own sense of time. (I swear the time between 3 & 4 felt shorter to me than 2 & 3. I may be in the minority on this one.) ⁣ ⁣ This album didn’t really take any longer to write/record than MVOTC. We just took more time on the front end to chill. I’ll admit I may have stretched out the mixing/mastering process (aka THE END) a little bit cuz spending half the day with my family & half the day at Ariel’s is my ideal life-rhythm & it’s painful to say goodbye to that rhythm.⁣ ⁣ Many of you have been hungry for information and we’ve given you very little. I don’t like talking abt a project while in the middle of making it. I usually regret everything I say cuz it turns out to be wrong (so disregard anything I may have said in the past 5 years.) I thought abt making a recording diary to tide over the people leaving intense comments but…to me, the album IS the recording diary…man.⁣ ⁣ It’s called “FOTB” (well those are the initials - that’s a VW tradition) and it’s 18 songs. Picked the name a few years ago. At some point early on, the album drifted from the Mitsubishi Macchiato aesthetic. It was a helpful guiding principle tho. Working titles are important too.⁣ ⁣ It’s a lot of songs but they all belong there. (If you disagree, you can always say it was 6 songs too long & make a lil 12-song playlist version of it.) At first, I wanted to make two 23-song albums on some human chromosome shit but then 23&me started doing Spotify playlists and I don’t know…felt we’d been scooped.⁣ ⁣ Is it a double album? The vinyl will be double so…yes? It’s about 59 minutes long. We can talk more abt that later – if u care. To me, it’s just FOTB.⁣ ⁣ Anyway, we’re gonna start releasing music next week. After all that waiting, you should have the general schedule:⁣ ⁣ -There will be three 2-song drops every month until the record is out. 1. hh/2021 2. s/bb 3. tl/uw. (plans can change that’s the plan)⁣ ⁣ Thank you for ur patience,⁣ Ezra Post udostępniony przez Ezra Koenig (@arze) Sty 17, 2019 o 1:05 PST

Film przedstawia losy legendarnego amerykańskiego weterana, Calvina Barra, który lata po udziale w II wojnie światowej i zamachu na Adolfa Hitlera, w 1987 roku wyruszył w kanadyjską dzicz na polowanie na Wielką Stopę. W roli głównej zobaczymy Sama Elliotta. Partnerują mu Aidan Turner, Caitlin Fitzgerald, Larry Miller oraz Ron Livingston. Za scenariusz i reżyserię odpowiada Robert Krzykowski.

Zagrali to może za dużo powiedziane. Na razie tylko pojawiła się zajawka reklamówki. Pełnej reklamy widzowie doczekają się dopiero podczas Super Bowl, czyli największego wydarzenia medialnego w USA. W 2019 roku finał odbędzie się 3 lutego na Mercedes-Benz Stadium w Atlancie. Pod koniec maja 2015 roku ukazała się płyta "Surf" zrealizowana pod szyldem Donnie Trumpet & The Social Experiment, na której udziela się Chance the Rapper. Samodzielny dorobek Chancelora Bennetta ukrywającego się pod pseudonimem Chance the Rapper zamyka mikstejp "Coloring Book" z maja 2016 roku. Ostatnio muzyk zaangażował się też w projekty filmowe. Zagrał w filmie "Slice", pracuje nad musicalem dla MGM i będzie jednym z sędziów w programie Netflixa "Rhythm + Flow" (obok Cardi B and T.I.). The Backstreet Boys wydadzą nowy albumu, "DNA", 25 stycznia, a 24 czerwca zagrają w Warszawie na Torwarze.

"The Ultracheese" to ostania piosenka z ostatniego albumu Arctic Monkeys. Nagranie wideo powstało w ramach koncertu telewizyjnego w programie "Austin City Limits". Arctic Monkeys zdobyli popularność już pierwszym singlem "I Bet You Look Good on the Dancefloor". Ich debiutancki album "Whatever People Say I Am, That's What I'm Not" na Wyspach 5-krotnie pokrył się platyną i był najszybciej sprzedającym się debiutem w historii brytyjskiej fonografii. Krążek był też nominowany do Mercury Prize. Od tego czasie pozostają jedną z popularniejszych współczesnych rockowych formacji. Album "Tranquility Base Hotel & Casino" ukazał się w 2018 roku.

Akcja filmu obraca się wokół grupy szalonych strażaków, którzy trafiają na godnych siebie, gdy z pożaru lasu ratują trójkę nie mniej szalonych dzieciaków. John Cena zagra strażaka, a Brianna Hildebrand najstarszą z trójki uratowanej z pożaru. Judy Greer wcieli się w dziewczynę strażaka portretowanego przez Cenę. Scenariusz napisze Matt Lieberman na podstawie tekstu Dana Ewena. Brian Robbins produkuje dla Paramount Players. Judy Greer wkrótce będzie można zobaczyć w filmie "Where'd You Go, Bernadette".

Po "Zakochanym Nowym Jorku", "Zakochanym Paryżu" i "Zakochanym Rio" przyszedł czas na Berlin. "Berlin, I Love You" to kolejna nowelowa opowieść o miłości w scenerii stolicy Niemiec. W obsadzie znaleźli się Keira Knightley, Helen Mirren, Mickey Rourke, Luke Wilson, Jim Sturgess, Jenna Dewan, Hayden Panettiere, Emily Beecham, Dianna Agron, Diego Luna, Iwan Rheon i Charlotte Le Bon. Swoje nowelki nakręcili m.in. Fernando Eimbcke, Dennis Gansel, Massy Tadjedin, Peter Chelsom, Til Schweiger, Justin Franklin, Dani Levy i Dianna Agron.

Sytuacja w zawodowej lidze koszykówki jest patowa. Agent sportowy Ray Burke (André Holland) zostaje wplątany w konflikt pomiędzy ligą a zawodnikami. Jego kariera wisi na włosku, ale Ray gra o wyższą stawkę. Ma tylko 3 doby, by zrealizować ryzykowany plan. Udaje mu się wykiwać grube ryby i odkryć lukę, która może raz na zawsze zmienić reguły gry. Kto kogo ogrywa, a kto powinien to robić? Reżyserem filmu jest nagrodzony Oscarem Steven Soderbergh , a autorem scenariusza zdobywca tej nagrody Tarell Alvin McCraney. W filmie "Wysokie loty" zobaczymy całą plejadę gwiazd, takich jak: Zazie Beetz, Melvin Gregg, Sonja Sohn, Zachary Quinto, Kyle MacLachlan i Bill Duke oraz zawodników NBA: Reggiego Jacksona, Karla-Anthony’ego Townsa i Donovana Mitchella.

Inspiracji do filmu dostarczyła popularna gra planszowa, stworzona przez Charlesa Darrowa w dobie Wielkiego Kryzysu. W Monopolu gracze mają możliwość szybkiego bogacenia się i obracania wielkimi pieniędzmi poprzez handel nieruchomościami. Poszczególne pola reprezentują szereg miast na całym świecie, w których nabywać można domy i hotele, pobierając następnie czynsz od zatrzymujących się w nich innych graczy. Kevin Hart i Tim Story zajmą się także produkcją filmu z ramienia swoich firm HartBeat Productions i The Story Company. Kevin Hart, który jak wiadomo nie poprowadzi Oscarów, święci właśnie triumfy z powodu filmu "The Upside".

Yungblud prezentuje nowy singiel oraz teledysk "Loner". W najbliższy piątek, 18 stycznia, w sklepach pojawi się fizyczne wydanie debiutanckiego albumu "21st Century Liability". Artysta zaprezentuje się na żywo w Warszawie 22 stycznia. Grałem "Loner" podczas trasy od mniej więcej roku i z każdym występem czułem, że ten kawałek wywołuje coraz większe ciarki u wszystkich - mówi Yungblud. - Chciałem zarejestrować to wrażenie na płycie. Kiedy wkładasz słuchawki i włączasz moją płytę, chciałbym, abyś poczuł się tak jakbyś był na moim koncercie. Razem z moimi znajomymi ze szkoły nagraliśmy klip do "Loner" w domu mojej babci oraz w miejscu, w którym zagrałem mój pierwszy koncert. To było szalone. Yungblud jest obecnie w trasie koncertowej, która obejmuje również Polskę. Wyprzedany koncert odbędzie się 22 stycznia w stołecznym klubie Hydrozagadka. Artysta ma na koncie ponad 90 milionów streamów w serwisach cyfrowych. W ubiegłym roku ukazał się debiutancku album Yungbluda, "21st Century Liability", który od 18 stycznia będzie dostępny w Polsce w wersji fizycznej. Muzyk wystąpił dotychczas na najważniejszych festiwalach, w tym Reading, Leeds, Lollapaloozie, Austin City Limits czy Vans Warped Tour. Dominic Harrison, bo tak naprawdę nazywa się artysta, urodził się w Yorkshire w Anglii. Yungblud to nie tylko wokalista, ale i multi-instrumentalista: potrafi grać na gitarze, basie, pianinie i perkusji. Po raz pierwszy sięgnął po gitarę, kiedy miał zaledwie dwa lata. Dominic rozpoczął pisanie autorskich piosenek jako 10-latek. Przeprowadzka do Londynu w czasie nastoletnim umożliwiła mu rozkwit kariery. Jako swoje największe muzyczne inspiracje Yungblud wymienia The Clash, Arctic Monkeys oraz N.W.A.

22-letnia artystka w swych epickich piosenkach śpiewa o wszystkim, co zaskakuje w życiu. Miesza muzyczne światy, a także odwołuje się do ludzkiej wytrzymałości. – W złamanym sercu jest coś szlachetnego - mówi Sigrid. - Ten stan dodaje pewnego uroku. Uwielbiam dobre, popowe piosenki, które płyną prosto z serca. Sigrid zyskała światowy rozgłos za sprawą singla, który świetnie uchwycił ducha naszych czasów – "Don’t Kill My Vibe". Jeszcze większym sukcesem okazał się utwór "Strangers". Artystka nagrała także niezwykle ciepło przyjętą przez fanów i krytykę EP-kę "Raw", jak również zachwyciła singlem "Sucker Punch". "Don’t Feel Like Crying" to kolejna odsłona niezwykłej wrażliwości zwyciężczyni plebiscytu BBC Sound of 2018. Album "Sucker Punch" bez wątpienia jest jednym z najważniejszych wydarzeń muzycznych tej wiosny. W czerwcu 2019 Sigrid wystąpi w Tauron Arenie w Krakowie jako support Maroon 5.

W 2014 roku założyciel, lider zespołu Robert Fripp po pięcioletniej przerwie w działalności ogłosił, że grupa jesienią wyruszy w trasę po Stanach Zjednoczonych. I trzeba przyznać, że zaskoczył wszystkich. Po latach koncertowania w warunkach dalekich od ideału wydawało się, że Fripp ma już dość swojego flagowego projektu i ograniczy się tylko do okazjonalnej współpracy z innymi muzykami. Krótka, obejmująca cztery miasta i jedenaście koncertów trasa w 2008 roku, podczas której towarzyszyli mu Adrian Belew, Pat Mastelotto, Tony Levin i znany z Porcupine Tree Gavin Harrison wydawała się ostatnim gwoździem do trumny legendarnego zespołu. Tym większą niespodzianką dla fanów okazał się wspomniany amerykański cykl koncertów odbywający się pod hasłem "An Evening with King Crimson". Robert Fripp, trzech perkusistów, dwóch gitarzystów i flecista/saksofonista zabrali fanów w niepowtarzalną muzyczną podróż, zachwycając muzycznym mistrzostwem i długimi improwizacjami. Zespół powołali do życia w 1968 roku w Dorset Robert Fripp i bracia Michael i Peter Giles. Ich debiut nagraniowy, "In the Court of the Crimson King" z 1969 roku stał się kamieniem milowym brytyjskiego prog rocka: muzycy kładli szczególny nacisk na instrumentalne mistrzostwo, wykorzystanie awangardowej techniki i połączenie rocka z muzyką klasyczną i jazzem. W 1970 roku przed premierą drugiej płyty, "In the Wake of Poseidon", w zespole doszło już do pierwszej z licznych zmian składu, lecz mimo to album trafił na 4. miejsce brytyjskiej listy bestsellerów. W następnych dekadach King Crimson nagrali imponującą liczbę albumów z Top 40 zestawień, dzięki czemu stali się jednym z najbardziej uznanych i szanowanych zespołów progresywnych wszech czasów. Po latach zawirowań i muzycznych przetasowań w 2011 roku pod szyldem King Crimson ProjeKct ukazał się album "A Scarcity of Miracles". Wcześniej ProjeKcty były związane z eksperymentalnymi permutacjami i kombinacjami członków podwójnego tria Crimson, które w latach 1994-1997 tworzyli Robert Fripp, Adian Belew, Trey Gunn, Pat Mastelotto, Tony Levin i Bill Bruford. "A Scarcity of Miracles" to była jednak zupełnie zupełnie inna historia. A wszystko zaczęło się od improwizacji Roberta Frippa i gitarzysty/wokalisty Jakko M. Jakszyka, który choć działał na scenie muzycznej od dobrych kilku lat, dał się poznać szerszej publiczności dopiero w nowym wieku jako członek 21st Century Schizoid Band (zrzeszającego muzyków związanych z wczesnymi mutacjami King Crimson). Kiedy panowie przesłuchali nagraną muzykę, postanowili zaprosić do dalszej współpracy saksofonistę i flecistę Mela Collinsa, którego ostatnio można było usłyszeć na albumie "Islands" King Crimson w 1971r. i gościnnie na "Red" (1975). Jakszyk zabrał wspólne nagrania do domu, dopisał teksty i nadał utworom ostateczny kształt. Wkrótce, po zaproszeniu do współpracy Tony'ego Levina i Gavina Harrisona, trio rozrosło się do kwintetu. Kiedy dwa lata później Fripp ogłosił muzyczne zmartwychwstanie King Crimson, nikogo nie dziwiło, że zespół tworzyli muzycy grający na ww. albumie oraz dwaj dodatkowi perkusiści: Pat Mastelotto i Bill Rieflin. Ich wspólna amerykańska trasa zachwyciła zarówno krytyków, jak i publiczność, i potwierdziła, że muzyczne instynkty nie zawiodły Frippa po raz kolejny. Trzej perkusiści byli niekwestionowanymi gwiazdami każdego koncertu, zachwycając płynnością przejść i zmianami aranżacji z wieczoru na wieczór, a czasami z minuty na minutę. Po dwóch spektakularnych koncertach w San Francisco zapanowało powszechne przekonanie, że to jeden z najlepszych składów w historii zespołu, a może nawet najlepszy, z wyjątkiem wcielenia z lat 1972-74. To King Crimson, który przygląda się z uwagą swoim dawnym dokonaniom, lecz na pewno nie jest zespołem retro. Nowy King Crimson to zespół XXI wieku. Coraz częściej pojawiają się głosy, że nowy King Crimson jest zespołem jeszcze lepszym, bo po uzupełnieniu składu o instrumenty Collinsa i trzech perkusistów, którzy wnieśli ze sobą także elektronikę, a w przypadku Rieflina instrumenty klawiszowe, powstała grupa, która może zagrać wszystko z liczącego 45 lat repertuaru w sposób nieosiągalny dla wcześniejszych, mniej licznych wcieleń. I robi to z idealną intuicją i dynamiką. Jakszyk, dorównujący talentem Adrianowi Belew wokalista i gitarzysta, wpisał się znakomicie w format zespołu, a po powrocie Tony'ego Levina grupa ma basistę, który potrafi zagrać wszystko. Ich cztery koncerty w Polsce w 2016 określone zostały przez wielu mianem muzycznych misteriów. Zabrze i Wrocław - te miasta gościły zespół trzy lata temu. Bilety rozeszły się błyskawicznie - na wiele miesięcy przed występami. Podobnie było w 2018, kiedy to grupa wystąpiła w Polsce... pięciokrotnie, dwa razy w Poznaniu i trzy razy w Krakowie. W 2019 roku na specjalnej trasie pełnej niespodzianek, zespół świętuje 50-lecie istnienia. I tym razem w programie tournee nie mogło zabraknąć Polski. Po 19 latach grupa powróci do Warszawy do teatru Roma, gdzie zagra dwukrotnie - 26 i 27 czerwca.

Drugi koncert odbędzie się 23 maja w Palladium. Start sprzedaży biletów 18 stycznia o 10:00 Tom Rosenthal to brytyjski piosenkach i kompozytor. Jest autorem 5 albumów, a ostatni „Z-Sides” ukazał się w październiku 2018 roku. Jego teledyski przekraczają 40 milionów wyświetleń na Youtube, a piosenki są odtwarzane ponad 100 milionów razy na Spotify. Klip do piosenki „Watermelon” znalazł się liście 30 najlepszych klipów muzycznych 2014 roku przez The Huffington Post. Wiele utworów pojawiło się także w serialach i filmach, np. w brytyjskiej wersji Skins. Tom jest także autorem podkładów do krótkometrażowych filmów czy reklam. Jego muzyka oscyluje wokół indie popu czy indie folka, na płytach przeważają spokojne ballady z przewagą gitary czy fortepianu.

Grupa Brainiac powstała w 1992 roku i istniała tylko pięć lat do tragicznej śmierci wokalisty Tima Taylora w 1997 roku. Kapela wydała tylko trzy albumy, ale zdobyła rzeszę fanów na całym świecie oryginalnością i mocnym przekazem. Kapel słynęła też z żywiołowych występów na żywo dzięki czemu grali jako support przed Beckiem, The Breeders czy Jesus Lizard. W filmie o kapeli opowiadają Matt Berninger z The National i Fred Armisen znany z serialu "Portlandia" oraz Wayne Coyne, Jim O'Rourke, Steve Albini i Cedric Bixler-Zavala. Za reżyserię odpowiada Eric Mahoney.