Close up

Przedstawienie łączy dwa scenariusze Falka Richtera (Play Loud i 2 Uhr Nachts) i zestawia słowo mówione z językiem ciała. Close Up krąży wokół tematu bliskości i dystansu przejawiających się w różnych odsłonach: bliskości w naszym życiu prywatnym i miejscu pracy oraz bliskości wirtualnej w kontrze do tej ze świata realnego. Istnieje powszechne wrażenie, że w naszych czasach możemy być blisko czegokolwiek i kogokolwiek chcemy. Że możemy być świadkami dowolnego wydarzenia i jednocześnie być daleko od niego.Przedstawienie portretuje grupę osób, które oscylują pomiędzy samotnością a nadliczbowymi połączeniami. W wyniku teoretycznych refleksji zaczynają eksperymentować. Zaczynają stwarzać zjawiska zastępcze: bycie w relacji osobistej zostaje podniesione do rangi profesji. Wymaga to pełnego utożsamienia i zaangażowania, by ostatecznie stać się czyimś zastępczym partnerem, czyjąś zastępczą rodziną Granica między publicznym a prywatnym staje się płynna - podobnie jak linia między rzeczywistością a wyobraźnią. Pojawiają się nawiązania do ról filmowych, które są odbiciami konkretnych aspektów codziennego życia. Tym samym postaci uciekają od samych siebie: wypowiadają gotowe kwestie, odtwarzają życie innych ludzi. Przedstawienie staje się grą z wirtualnymi obrazami; z ciałami, które kopiują i odbijają siebie nawzajem; ze słowami, które są przejęte od innych. Każdy jest kimś innym i poszukuje własnego "ja".