Przytuleni - Teatr Bez Sceny

Jonas Gardell

PRZYTULENI  (Cheek to cheek)
przekład: Halina Thylwe

adaptacja i reżyseria: Gabriel Gietzky

scenografia, kostiumy, grafika i plakat: Maria Kanigowska
zdjęcia filmowe, multimedia: Anna Korniluk i Karol Iwan
światło: Gabriel Gietzky i Wojciech Boruszka

obsada:
Margareta - Anna Kadulska
Erika - Iwona Chołuj (do 2017) / Maria Bieńkowska (od 2018)
Dziewczyna - Paulina Janik
Ragnar - Andrzej Dopierała
Angela - Violetta Smolińska (zdjęcia filmowe)
Hokan - Michał Rolnicki (zdjęcia filmowe)

SPEKTAKL DLA WIDZÓW DOROSŁYCH

Ragnar został telewizyjną gwiazdą śpiewając w damskim kostiumie piosenki Judy Garland. Margareta jest przedsiębiorcą pogrzebowym. Co sprawiło, że zeszły się drogi tych dwojga skrajnie różnych osobowości? Jak nazwać coś co ich połączyło? "Przytuleni" to słodko gorzka opowieść o pragnieniach ostatnich i ostatecznych. Samotność, miłość, śmierć i śmiech w fantastycznie nakreślonych postaciach. Dylematy i problemy współczesnego człowieka w brutalnej, pełnej liryzmu i humoru rzeczywistości.

MONIKA GORZELAK Dziennik Teatralny Katowice

"Gietzky nas uczy pokory"

Nie zdarzyło mi się walczyć ze wzruszeniem w teatrze. Na seansie, koncercie i podczas lektury - tak. I to nie raz. Spektakle na ogół bywały łamigłówką; domagały się drobiazgowej analizy na wielu poziomach, usytuowania "zdarzenia" (no bo przecież nie "dzieła") po zwrocie performatywnym w aktualnym dyskursie postdramatycznym (śmiech). Oczywiście, jeśli było nad czym łamać głowę. A jeśli nie, tym lepiej - większe pole dla wczytywania teoretycznych fascynacji i branżowych nowinek. Tak było przed erą "Przytulonych" w Teatrze Bez Sceny. Teraz znowu wiem, że nic nie wiem.

Na pierwszy rzut oka "Przytuleni" to egzotyczny i potencjalnie kontrowersyjny, choć nie u Gietzky'ego - o czym za chwilę - news z bulwarówki. Ragnar, przebrzmiała gwiazda szwedzkich show, w sukni wieczorowej ze zbyt dużym dekoltem, niewiarygodnych szpilkach i blond peruce (Dopierała z wyzywającym błyskiem w oku - przyznaję, nie wytrzymałam spojrzenia - i figurą top model) imituje Judy Garland w Somwhere over the Rainbow, uwodzi nastolatki, rozkochuje i upokarza rówieśnice, w tym - złaknioną bliskości, szeregową pracownicę zakładu pogrzebowego (rozbrajająca Anna Kadulska), i targa się na życie. Wszystko to okraszone nieparlamentarnym Rolnickim, podlane sosem z oskarżeń byłej przyjaciółki-aktualnej alkoholiczki (rewelacyjna Violetta Smolińska). I... niepoprawnie subtelne. A właściwie, "cholernie subtelne" jest tu bardziej na miejscu. Powściągliwa drag queen - trudno o silniejszy antagonizm. No właśnie, jak to tak?