Robert Kasprzycki

Piosenką "Niebo do wynajęcia", dotarł do ogromnego grona słuchaczy, zaś cały debiutancki album (Pomaton EMI 1997) był skarbnicą piosenek, z których cześć trafiła do śpiewników, cześć zaś do dziś stanowi kanon polskiej piosenki poetyckiej. Po długiej przerwie, będącej w istocie nieustającą trasą koncertową, jesienią 2006 ukazał się drugi album - "Światopodgląd" (FONOGRAFIKA 2006), którego premiera odbyła się na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia - tam zresztą, w Radiowej Trójce, usłyszeć można Roberta najczęściej. Jesienią 2007 roku nakładem Polskiego Radia Kraków ukazały się "Piosenki i Nie", wielopak wielofunkcyjny, będący zarazem tomikiem wierszy, śpiewnikiem oraz okładką płyty stanowiącej zapis koncertu zagranego w studio krakowskiego Radia. Jesienią roku 2014 trafiło do słuchaczy "Cztery" (MAESTRADA 2014) - pełne świetnie zagranych i zaśpiewanych piosenek "dla dorosłych". Po raz kolejny można było dostrzec, że Kasprzycki potrafi czytać wiersze i między wierszami, że potrafi pisać gęsto i ciemno, lekko i śpiewnie.

Jednak żeby złamać ów banalny obrazek krakowskiego poety, na jego styl składają się także nieczułostkowa wrażliwość, sarkastyczny ogląd świata oraz autoironiczne poczucie humoru. Dał się zatem poznać Kasprzycki także jako autor tekstów w wersji "dla Przyjaciół": Janusza Radka, Michała Łanuszki, Marka Dyjaka, jak i dla Artystów Piwnicy Pod Baranami: Jacka Wójcickiego, Szymona Zychowicza, Doroty Ślęzak czy Ewy Wnuk.  W muzyce Kasprzyckiego odnaleźć można ślady wielu inspiracji: "Niebo do wynajęcia" było mieszanką flamenco, popu, jazzu, bossanowy i folka, "Światopogląd" - popisem rockowej energii, "Piosenki i Nie" - znakomitym nawiązaniem do tradycji klasycznej ballady, "Cztery" zaś połączeniem poetyckiej i rockowej wrażliwości - zresztą to właśnie wielojęzyczność i szerokie spektrum zainteresowań określają jego styl muzyczny i tworzą dla tekstów smakowitą oprawę.

Prawdziwą moc Kasprzyckiego oddają koncerty - to w kontakcie z publicznością Kasprzycki najpełniej emanuje niezwykłą charyzmą, a niespożyta energia, feeling i poczucie humoru, sprawiają, że kontakt z widzami jest zarazem natychmiastowy i długofalowy - kto bowiem był raz na koncercie Kasprzyckiego niemal zawsze wraca, i nie ma znaczenia, czy chodzi o koncerty solowe, czy z bandem - Kasprzycki zawsze gra na sto procent, a melanż słownej woltyżerki, muzycznych żartów, inteligentnych prowokacji, zabaw z publicznością i solidnego grania, sprawiają, że jego koncerty stają się naprawdę niezapomnianym przeżyciem. Zagrał ponad 1500 koncertów: solo, konno i pieszo, z bandem, z big-bandem, na festiwalach piosenki autorskiej, poetyckiej, na festiwalach folkowych (Colors of Ostrava), rockowych (Węgorzewo Rock Festiwal, Woodstock) a nawet na festiwalach muzyki współczesnej (Sacrum Profanum). Pisze, gra, śpiewa, komponuje, nie zamierza przestać.