W Walentynki Walę Drinki

Po wydaniu albumu "Turn the Light On: Acoustic Reimagination" (2020, Arising Empire), Szwedzi z Imminence wracają do ciężkiego grania. Po koniec kwietnia, na kanale zespołu ukazał się ich najnowszy utwór "Temptation", do którego teledysk powstał w Rydze, za sprawą TRE Films. - Ten singiel to ogromny kontrast w stosunku do naszej niedawnej, akustycznej ery - mówi Harald Barret, gitarzysta Imminence o "Temptation". - Chcemy pokazać, że możemy grać to, co chcemy, kiedy i jak chcemy. Nikt nie może przewidzieć naszego następnego kroku. Nawet my sami. Imminence wystąpią w Polsce 19 lutego 2022 roku w klubie Kwadrat, w Krakowie. Bilety na koncert wejdą do sprzedaży już w najbliższy piątek (18 czerwca) o 15:00! Wejściówki można będzie zakupić na: SKLEP KNOCKOUT. Twórczość kwartetu z Trelleborga/Malmö zawiera cechy charakterystyczne metalcore'a i nie tylko oraz kładzie bardzo duży nacisk na stronę wizualną. Imminence to pięciu młodych, ambitnych szwedzkich muzyków: Eddie Berg (wokal, skrzypce), Harald Barret (gitara, wokal), Alex Arnoldsson (gitara rytmiczna), Christian Höijer (gitara basowa) oraz Peter Hanström (perkusja). Tym, co odróżnia ich od rzeszy kapel metalcore'owych, są słyszalne elementy innych gatunków w utworach. W kompozycjach kapeli słyszymy echa djentu, popu, pop rocka, muzyki klasycznej. Częste wykorzystanie skrzypiec w piosenkach też nie jest typową składową tego, co zwykle rozumiemy przez metalcore. W 2019 roku Imminence wydał znakomity trzeci album "Turn The Light On".

Będąc dzieckiem dorastającym w holenderskiej miejscowości Hellevoetsluis, Duncan Laurence znalazł ukojenie w uzdrawiającej mocy muzyki. W zaciszu swojej sypialni chował się przed rówieśnikami, którzy nie wykazywali zrozumienia dla jego zamiłowania do śpiewu, teatru i chęci tworzenia sztuki. Laurence śpiewał i w ten sposób zamieniał najciemniejsze chwile swojego życia w światło, którym mógł obdzielić każdego, kto chciał słuchać. - W swoim pokoju próbowałem stworzyć świat, w którym pisząc piosenki, mógłbym zamieniać błędy w piękne rzeczy - mówi artysta. Swym debiutanckim albumem "Small Town Boy" wprawił swoje młodsze "ja" w dumę, pisząc w ten sposób kolejny rozdział w historii, która pomimo bólu, rozpaczy i samotności doprowadziła go do realizacji spójnej wizji pełnej miłości, nadziei i wytrwałości. Autor piosenek i producent maluje filmową atmosferę swojego albumu wieloma elementami – bogatą instrumentacją rocka alternatywnego, delikatnością folku i dynamicznym, chwytliwym kołysaniem współczesnego popu, aby finalnie urzeczywistnić swoją wielką wizję. Przez cały album, jego potężny, ekspresyjny tenor przechodzi od delikatnego szeptu przez trzepoczące falsety aż do pełnej mocy. Jednak skala muzyki nigdy nie przytłacza intymności historii, które opowiada Laurence. Dla przykładu dyskretny "Beautiful" otwiera "Small Town Boy" dudnieniem gitary akustycznej bowiem artysta, oddaje hołd bezwarunkowej miłości między sobą a powiernikiem. Jedną z najbardziej przejmujących historii Laurence'a można usłyszeć w "Arcade" – piosence, którą artysta zwyciężył Konkurs Eurowizji w 2019 roku. Utwór ten stanowi centralny punkt albumu. Tam rytm perkusji i porywające struny sprawiają, że "chłopiec z małego miasteczka w wielkiej arkadzie" toczy się przez utraconą miłość. Jednak już "Sleeping on the Phone" przynosi nadzieję na pozytywne zakończenie. To wspólne dzieło Laurence’a i Jordana Garfielda, autora piosenek, którego artysta poznał w Los Angeles, pracując nad debiutanckim albumem. Piosenka łączy w sobie elektroniczne efekty i delikatny fortepian tak, aby przywołać to samo magiczne uczucie, które nowa miłość wyzwala u dwojga ludzi, nawet gdy są rozdzieleni rozległymi połaciami lądu i oceanu. Pejzaże dźwiękowe "Small Town Boy" przywodzą na myśl tych artystów, których obrał na przewodników, gdy zaczynał poruszać się po tych szczególnym sposobie ekspresji – to oni przynosili ratunek i wybawienie, kiedy najbardziej tego potrzebował. Wpływy Coldplay, U2, Amy Winehouse, Radiohead i Sama Smitha są obecne w "Small Town Boy", ale brzmienie Laurence’a jest wyraźnie jego własne, łączy skromne początki z ekspansywnym wpływem tworzenia i nagrywania w światowych mekkach muzycznych: Los Angeles, Londynie i Sztokholmie. Piosenki Laurence’a podróżował po świecie na długo przed wydaniem "Small Town Boy". "Arcade" osiągnęło wynik ponad 250 milionów odtworzeń na całym świecie, a "Love Don’t Hate It" przekroczyło 25 milionów. Fakt, że "Small Town Boy" jest ukłonem w stronę tego małego dzieciaka, który zdecydował się spojrzeć w jaśniejszą przyszłość może wydawać się osobliwy w świetle rosnącego sukcesu Laurence’a, ale nie chodzi tylko o spojrzenie wstecz. Mówiąc o albumie, holenderski artysta zauważa, że ostatnie doświadczenie izolacji i majestatyczność dzikiej szkockiej przyrody wywarło na niego ogromny wpływ, łącząc go z dzieciństwem często spędzanym na łonie natury i wyczarowując mistyczną stronę w jego twórczości. Chociaż w głębi duszy Laurence kąpie się w jasnych światłach wielkich miast, w sercu, wciąż jest tym chłopcem z marzeniami.

Wszystkie zakupione dotychczas bilety zachowują swoją ważność w nowych terminach koncertów. Na decyzję o zachowaniu, wymianie lub zwrocie biletów organizatorzy czekają do 13 października 2021 roku (180 dni od najnowszej daty przełożenia koncertów). Prowokatorzy o ponadprzeciętnej inteligencji, którzy mają w głębokim poważaniu, co się o nich myśli i robią to, co sobie założą. Dzieje się tak już od 1980 roku, gdy w ówczesnej Jugosławii w mieście Trbovlje, narodził się Laibach. Dziś miasto jest częścią Słowenii. Nazwa zespołu to niemieckie określenie stolicy tego kraju, Lubljany, aczkolwiek artyści, którym przewodzi Ivan Novak, podkreślają, że ich ojczyzną jest artystyczne państwo Neue Slowenische Kunst (NSK), którego muzycznym skrzydłem jest właśnie Laibach. Zespół flirtował z pop kulturą, którą filtrował przez swoją pokręconą wyobraźnię, korzystał z nazistowskiej ikonografii, komponował dla teatru, filmu, na potrzeby wystaw, przedstawień, szczególnych rocznic (np. z okazji 70. rocznicy powstania warszawskiego). Nie brak też u Laibach odniesień do polityki. Słoweńcy zasłynęli niezapomnianymi przeróbkami, choćby "Life Is Life" Opus, "In The Army Now" piosenki spopularyzowanej przez Status Quo, "Final Countdown" Europe, "Jesus Christ Superstar", czy całego albumu "Let It Be" Beatlesów. Wielką pozycją w ich dorobku jest muzyka do przedstawienia "Macbeth", wystawianego w Hamburgu. Arcydziełem są przeróbki hymnów państwowych, jakie Słoweńcy popełnili na albumie "Volk". Wyjątkową, choć budzącą u wielu mieszane uczucia, pozycją w biografii Laibacha, była wizyta w Korei Północnej, gdzie zespół zagrał dla partyjnych aparatczyków koncert z piosenkami z filmu "The Sound Of Music". Koncert Laibach to więcej niż tylko muzyka, głęboki głos Milana Frasa i jego charakterystyczna "pilotka". To również oprawa wizualna i wyjątkowy klimat. Zespół lubi występować w Polsce i czuć to podczas każdej wizyty, a tych było kilkadziesiąt...